Σάββατο 7 Ιουνίου 2014

Αριστερά-Δεξιά ή απλά Άνθρωπος;

Κάποια συναισθήματα είναι δύσκολο να τα διαχειριστείς. Είναι δύσκολο πολύ να πιστέψεις ότι αδέρφια, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, άνθρωποι που ζουν κάτω από τον ίδιο ουρανό, πατάνε το ίδιο χώμα σκοτώνει ο ένας τον άλλο. 
Έτσι απλά!
Και ποιος ο λόγος, ποια δικαιολογία μπορεί να εκφραστεί;
 Ότι δεν υπάρχει δικαιολογία να αφαιρέσεις ανθρώπινη ζωή είναι δεδομένο, όμως αυτός που το κάνει τι μπορεί να πει? Ότι είναι αριστερός ή είναι ακροδεξιός; Και ευσταθεί μια τέτοια δικαιολογία;
Με ποιο δικαίωμα αφαιρείς τη ζωή από έναν άνθρωπο, μήπως του έδωσες εσύ πνοή και τώρα τη ζητάς πίσω; Εσύ δεν είσαι ικανός να προσθέσεις στο ύψος σου μισό πόντο και όμως, πόσο τέρας γίνεσαι άνθρωπε και αφαιρείς άλλες ανθρώπινες ζωές!
Και μαζί με αυτές ρίχνεις στο σκοτάδι και άλλες τόσες, γονείς, αδέρφια, συγγενείς, φίλους, αγαπητικούς….
Τι τραγικό να χάνει μια μάνα το παιδί της μπροστά στα μάτια της, γιατί απλά είχε άλλο πολιτικό πιστεύω από τον διπλανό του.
Τι τραγικό να χαρακτηρίζεις σήμερα εν έτη 2014 έναν άνθρωπο από τα πολιτικά του πιστεύω.
Πόση αμορφωσιά δηλώνει αυτή η κατάσταση!
Τι με νοιάζει εμένα αν ο φίλος μου υποστηρίζει αριστερά ή δεξιά, όταν εγώ γνωρίζοντάς τον είναι το καλύτερο  παιδί, φιλότιμος, κοινωνικός, εξυπηρετικός, θυσία για όσους αγαπάει ή όσους τον έχουν ανάγκη.
Τι με νοιάζει αν φωνάζει κόντρα στο ρεύμα των ανθρώπων;
Μήπως και αυτοί είναι σίγουροι ακολουθώντας το ρεύμα ότι δεν θα πέσουν σε γκρεμό;
Ποιος ξέρει το σωστό και λάθος; Ο καθένας από την πλευρά του σωστά τα βλέπει….
Δεν με νοιάζει λοιπόν τι πιστεύεις, αρκεί να πιστεύεις στον ανθρωπισμό, στην αγάπη, στην συνύπαρξη.
Δεν θέλω το κακό κανενός, δεν θέλω να σε βλέπω να σφάζεις τον αδερφό σου, γιατί απλά είναι λίγο πιο σκουρόχρωμος ή μιλάει σπαστά τα ελληνικά «σου»…
Δεν θέλω όμως να βλέπω και αυτόν τον αδερφό που προαναφέρθηκε να «βιάζει» τα πατριωτικά και θρησκευτικά μου αισθήματα.
Δεν ξέρω τι μέλλει γενέσθαι, εύχομαι μόνο αναίμακτο! 

Δεν παρακολουθώ τούρκικες σειρές, όμως επειδή είναι η αγαπημένη "τροφή" της μητέρας μου παίρνει το μάτι μου που και που καμία σκηνή. Το Link πιο κάτω με έκανε να κλάψω πολύ γιατί...υποτίθεται το έργο αναφέρεται στη δεκαετία του '70 τότε που απαγορευόταν να είσαι ελεύθερος άνθρωπος. Το παλικάρι αυτό το σκότωσε ένας "δεξιός" συμμαθητής του επειδή ήταν "αναρχικός"... έκλαψα λοιπόν γιατί βλέποντάς του συνειδητοποιούσα ότι αυτό το ζούμε ακόμα και σήμερα.
Αγαπάς τη χώρα σου και θέλεις να αντιδράσεις στα καθεστώτα που υπογράφουν οι κουστουμάτοι "και καλά" δημοκρατικοί κυβερνήτες; άρα  είσαι χρυσαυγίτης=χουντικός=φασίστας, χωρίς να σου δίνουν το δικαίωμα να πεις "όχι με συγχωρείται, δεν είμαι τίποτα από όλα αυτά, είμαι απλά ένας πατριώτης.Αγαπώ τον τόπο μου, όμως δεν διψάω για βία. Τη βία όμως μου την φέρατε ΕΣΕΙΣ στο σπίτι μου όταν με δόλιο τρόπο μου πήρατε το ψωμί από το στόμα... Με συγχωρείται, αλλά όταν σας βλέπω να μου κλέβεται ότι με αγώνα και αίμα έχτισα  περιμένετε να κάτσω με σταυρωμένα χέρια, για να μην με χαρακτηρίσετε φασίστα;"
Σιχάθηκα τις ταμπέλες που ακούω να βάζουμε στους ανθρώπους... επιτέλους ας ξυπνήσουμε... είμαστε άνθρωποι, είμαστε Έλληνες και τη χώρα μας οφείλουμε να την προστατέψουμε ΕΜΕΙΣ... κανένας άλλος και όχι με αίμα, δεν είναι απαραίτητο.
Πιστεύουμε στη δημοκρατία, τη ζούμε όμως; 
Μας αποπροσανατολίζουν με δηλώσεις του τύπου "είμαστε ελεύθεροι" και  εμείς το τρώμε.... είμαστε ελεύθεροι?
Ας δούμε τέτοια βιντεάκια και ας ξυπνήσουμε... όχι στον αλληλοσκοτωμό που μας οδηγούν, όχι στις ταμπέλες. Οι ταμπέλες προκαλούν επαναστάσεις και μας κάνουν να ξεχνάμε ότι ο δεξιός που σκοτώσαμε ήταν ο γιος του τάδε ή ο αριστερός που κρεμάσαμε ο πατέρας της τάδε!
Μπορούμε με μία ψήφο να αλλάξουμε το μέλλον, για να μην αλλάζει όμως-δυστυχώς- μάλλον μας αξίζει!



4 σχόλια:

  1. Kαλημέρα! :)
    Καλώς σε βρήκα!
    Με λένε Κική και έρχομαι απο το μπλοκ εκφράσου!
    Σου κάνω ποδαρικό απ ότι είδα. Νομίζω πως είμαι γουρλού και όλα θα πάνε καλά!
    Το σπιτάκι σου είναι πανέμορφο και είμαι σίγουρη πως σε λίγο καιρό θα γίνει γνωστό και αγαπητό στη γειτονιά μας!
    Γράφτηκα και στους αναγνώστες σου και εύχομαι να τα λέμε συχνά!

    Ρίχνοντας μια αντιπροσωπευτική ματιά στις αναρτήσεις σου ομολογώ πως γράφεις υπέροχα! Πολύ μου αρέσει ο άμεσος και καθαρός τρόπος σου!

    Χάρηκα πάρα πολύ για τη γνωριμία! Να είσαι καλά και να έχεις μία όμορφη μέρα! Και ένα ακόμη ομορφότερο τριήμερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Κική!
      Το όνομα μου είναι Νίκη.
      Χαίρομαι πάρα πολύ που μιλάμε, μιας και τόσο καιρό σε διάβαζα Είναι τιμή μου να είσαι το πρώτο μέλος του «σπιτιού» μου!
      Σ'ευχαριστώ καταρχήν για τα καλά σου λόγια, μου δίνεις δύναμη και μια ανάσα μπορώ να πω για το εγχείρημα αυτό. Με την γραφή εκτίθεσαι και δεν το επιχειρούσα, αλλά διαβάζοντας εσένα (εδώ και κάποο διάστημα) και κάποια άλλα μέλη από τη γειτονιά σας, ομολογώ ότι ξεσηκώθηκα και μου δώσατε και 'μενα τη σκυτάλι. Ελπίζω μόνο να μου δείξετε κατανόηση ως αρχάρια!
      Και πάλι σ'ευχαριστώ, θα τα λέμε συχνά!

      Υ.Γ Χαίρομαι σαν το μικρό παιδί που βλέπει το πρώτο του ποδήλατο! :-)

      Διαγραφή
  2. Nίκη μου ευχαριστώ τόσο πολύ για τα καλά σου λόγια! Τι να πω.. Με έχεις κατασυγκινήσει! Ειλικρινά ευχομαι οτι καλυτερο και για σενα και για το μπλοκ σου και για οτι χρειαστεις θα ειμαι κοντα σου!

    Θα σου δωσω μια συμβουλη για να ξεκινησεις να εχεις αναγνωστες και να κανεις και τη παρουσια σου εδω γνωστη. Οπως ηρθα εγω και γραφτηκα σε σενα και σου σχολιασα, ετσι να κανεις κι εσυ. Να πας στα μπλοκακια που παρακολυθεις και να γραφτεις. Ετσι θα σε γνωρισουν και θα σε αγαπησουν πολλα αξιολογα ατομα!

    Θα δεις ειναι ωραια η μπλοκογειτονια μας και χωραει αρκετος κοσμος! Και εσυ εχεις παρα παρα πολλα να μας δωσεις! Φαινεται παντου αυτο!

    Φιλακια πολλα! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Νιώθω ευλογημένη που στο πρώτο 24ωρο εμφάνισής μου με αγκάλιασε ένα ταλαντούχο και αξιόλογο άτομο, όπως εσύ.
    Ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά σου λόγια και τις συμβουλές σου.
    Θα τις εφαρμόσω σίγουρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή